Ingimar Lárusson var fæddur á Heiði þann 03. apríl árið 1922. Hann lést þann 22. október árið 1996.
Í lífinu setur sumt fólk svip á umhverfi sitt og samtíð, sökum góðra verka, fölskvalausrar vináttu og trygglyndis. Í veganesti frá sínu bernskuheimili hafði Ingi fengið ríkulegan skammt af slíkum dyggðum, en léttan mal af veraldlegum auði. Hann byrjaði ungur að vinna hin ýmsu störf til sjávar og sveita og gekk ötull til þeirra verka sem fyrir lágu í lífinu. Á sínum yngri árum stundaði hann að mestu sjómennsku, á bátum frá Þórshöfn á sumrum, en á vetrarvertíðum frá Vestmannaeyjum og Suðurnesjum. Síðan starfaði hann áratugum saman við húsasmíðar, bæði á Þórshöfn og í Reykjavík, lengst af hjá Herði Þorgeirssyni trésmíðameistara meðan þrek og heilsa leyfði. Á Þórshöfn byggðu þeir bræður, Jón Trausti og Ingimar, stórt og myndarlegt íbúðarhús og nefndu Bræðraborg. Þar bjuggu þeir ásamt systur þeirra Þórdísi og tóku til sín aldraða foreldra sína, sem þar áttu skjól í ellinni og þar létust þau bæði. Seinna flutti Ingi til Reykjavíkur og þar kynntist hann eiginkonu sinni, Ástu Erlingsdóttur, f. 12. júní 1920, d. 08.07. 2005, sem þá var ekkja og átti sex börn. Í Reykjavík áttu þau sitt heimili, síðast í Ljósheimum 14.
Ingi var ákaflega dagfarsprúður maður. Hann var þeirrar gerðar að frá honum stafaði góðvild og hlýju, hann var réttsýnn og drenglyndur.
Í lífinu setur sumt fólk svip á umhverfi sitt og samtíð, sökum góðra verka, fölskvalausrar vináttu og trygglyndis. Í veganesti frá sínu bernskuheimili hafði Ingi fengið ríkulegan skammt af slíkum dyggðum, en léttan mal af veraldlegum auði. Hann byrjaði ungur að vinna hin ýmsu störf til sjávar og sveita og gekk ötull til þeirra verka sem fyrir lágu í lífinu. Á sínum yngri árum stundaði hann að mestu sjómennsku, á bátum frá Þórshöfn á sumrum, en á vetrarvertíðum frá Vestmannaeyjum og Suðurnesjum. Síðan starfaði hann áratugum saman við húsasmíðar, bæði á Þórshöfn og í Reykjavík, lengst af hjá Herði Þorgeirssyni trésmíðameistara meðan þrek og heilsa leyfði. Á Þórshöfn byggðu þeir bræður, Jón Trausti og Ingimar, stórt og myndarlegt íbúðarhús og nefndu Bræðraborg. Þar bjuggu þeir ásamt systur þeirra Þórdísi og tóku til sín aldraða foreldra sína, sem þar áttu skjól í ellinni og þar létust þau bæði. Seinna flutti Ingi til Reykjavíkur og þar kynntist hann eiginkonu sinni, Ástu Erlingsdóttur, f. 12. júní 1920, d. 08.07. 2005, sem þá var ekkja og átti sex börn. Í Reykjavík áttu þau sitt heimili, síðast í Ljósheimum 14.
Ingi var ákaflega dagfarsprúður maður. Hann var þeirrar gerðar að frá honum stafaði góðvild og hlýju, hann var réttsýnn og drenglyndur.