Jón Trausti Lárusson (Nonni) var fæddur á Heiði þann 12. september árið 1919. Hann lést 31.07. 1987. Ungur fór Nonni til sjóróðra á vertíðir sunnanlands, en hugur hans stóð þó löngum til búskapar. Síðustu ár sín vann hann í Hraðfrystistöð Þórshafnar. Alls staðar var hann vel þeginn til verka, samviskusamur og dyggur.
Aðstæður ollu því að Nonni flutti frá Heiði til Þórshafnar. Ásamt Ingimari bróður sínum byggði hann þar stórt íbúðarhús, sem þeir kölluðu Bræðraborg. Hjá þeim bjuggu til æviloka móðir þeirra, sem þá var orðin ekkja og systir þeirra, Þórdís, ásamt börnum sínum tveimur. Einnig var í heimilinu bróðursonurinn Sæmundur Sæmundsson, sem ólst að mestu leyti upp hjá Nonna og Dísu. Hann lét sér afar annt um þessi fósturbörn sín, leiddi þau og studdi á margan hátt. Nonni, eins og hann var af flestum nefndur, var hæglátur, dagfarsprúður og orðfár. Hann var einn af þessum traustu mönnum sem aldrei níddi náungann og var fjölskyldu sinni bjargtryggur. Hann var manna glaðastur með glöðum og þar hrókur alls fagnaðar. Öllum börnum var hann góður, t.d. lánaði hann ungskátum Heiðarhúsið þegar þá langaði til að fara úr ys og þys fjölbýlisins og vera ein með sjálfum sér og vorinu. Hann skildi svo vel hvað gott var að vera á Heiði. "Gangið bara vel um elskurnar," sagði hann. Og börnin brugðust ekki.
Aðstæður ollu því að Nonni flutti frá Heiði til Þórshafnar. Ásamt Ingimari bróður sínum byggði hann þar stórt íbúðarhús, sem þeir kölluðu Bræðraborg. Hjá þeim bjuggu til æviloka móðir þeirra, sem þá var orðin ekkja og systir þeirra, Þórdís, ásamt börnum sínum tveimur. Einnig var í heimilinu bróðursonurinn Sæmundur Sæmundsson, sem ólst að mestu leyti upp hjá Nonna og Dísu. Hann lét sér afar annt um þessi fósturbörn sín, leiddi þau og studdi á margan hátt. Nonni, eins og hann var af flestum nefndur, var hæglátur, dagfarsprúður og orðfár. Hann var einn af þessum traustu mönnum sem aldrei níddi náungann og var fjölskyldu sinni bjargtryggur. Hann var manna glaðastur með glöðum og þar hrókur alls fagnaðar. Öllum börnum var hann góður, t.d. lánaði hann ungskátum Heiðarhúsið þegar þá langaði til að fara úr ys og þys fjölbýlisins og vera ein með sjálfum sér og vorinu. Hann skildi svo vel hvað gott var að vera á Heiði. "Gangið bara vel um elskurnar," sagði hann. Og börnin brugðust ekki.